Hyena Hyena - Kunst/Werk

In de nieuwe choreografie Hyena Hyena wil Marc Vanrunxt een aantal krachtlijnen uit zijn omvangrijke oeuvre laten samenkomen in een nieuwe context. Naast het groepswerk en de solo’s voor zichzelf, specialiseerde Vanrunxt zich in bijzondere danssolo’s voor bijzondere dansers. In Hyena Hyena wordt het geloof in de kracht van de danser en in de kracht van de beweging verder uitgekristalliseerd.

In tegenstelling tot de aanpak bij voorstellingen als Prototype (2017) en Pink & Orange (2021), waarbij de muziek- en kostuumkeuze al ruim op voorhand vast lagen, wil choreograaf Marc Vanrunxt zichzelf dit keer meer vrijheid geven voor last minute ideeën en beslissingen.

In Hyena Hyena staat de samenwerking en uitwisseling met de drie dansers, meer dan ooit, voorop. Samen met Igor Shyshko, Robson Ledesma en Nathan Ooms wil Vanrunxt een zachte en heldere compositie uitzetten in tijd en ruimte. De enige belangrijke opdracht is om steeds in het moment te blijven, in het hier en nu, voor de duur van een uur. In Hyena Hyena kan je vier verschillende atmosferen onderscheiden, vier kamers, vier momenten.

Het schilderij ‘Magische Quadrate’ van Sigmar Polke is een belangrijke inspiratiebron, alsook de muziek van COIL en Patrick Cowley.

Els Mondelaers componeerde de track A piece of names.

Hyena (1985) was één van de eerste voorstellingen van Marc Vanrunxt. Hyena Hyena is geen remake of vervolg op, maar een knipoog naar en een groet aan de wonderbaarlijke jaren ’80 van de vorige eeuw.

‘Oefentocht in het luchtledige’ (Maurice Gilliams) zou een alternatieve titel kunnen geweest zijn of ‘Kneeling youths’ (George Minne) of nog, ‘Espèces d’espace’ (Georges Perec).

Mooie persartikels over Hyena Hyena van de hand van dansdeskundigen Lieve Dierckx in Pzazz, Fransien van der Putt in Theaterkrant en in e-tcetera via resp. de volgende linken: Pzazz, Theaterkrant, e-tcetera,

Hieronder enkele fragmenten:

“In ‘Hyena Hyena’ doet choreograaf Marc Vanrunxt waar hij goed in is: hij legt zijn oor te luisteren vanuit een welhaast kosmisch perspectief om de verhoudingen tussen beweging, tijd en ruimte bloot te leggen. In de sobere blackbox van het corso-podium stutten spannende soundtracks en lichtplannen drie geweldige dansers – Robson Ledesma, Nathan Ooms en Igor Shyshko – om gaandeweg meer prijs te geven van zichzelf, als danser en als mens.” – Lieve Dierckx, Pzazz, 30/04/2023

“Vanrunxt weet een bijzonder soort voyeurisme in Hyena Hyena te bewerkstelligen. Het kijken gaat voorbij de identificatie en laat je achter met je eigen blik, terwijl je wel degelijk uitgedaagd en gestuurd wordt door materiaal en compositie. De mannen, zo dichtbij, lichten nooit een tip van de sluier, worden geheimzinnige bemiddelaars in een ritueel van vorm en schoonheid, dat zelden zo helder en menselijk wordt voorgeschoteld. Pas bij het applaus breken er gezichten door in hun gelaat”. – Fransien van der Putt, Theaterkrant, 12/06/2023

“Met ‘Hyena Hyena’ blikt choreograaf Marc Vanrunxt terug op zijn lijvig oeuvre, maar hij vermijdt ondoordringbare intertekstuele verwijzingen. In plaats daarvan wil het stuk de toeschouwer in zich sluiten. Het houdt de analyserende toeschouwer een spiegel voor: je bent pas bij de les als je in het stuk dwaalt.” – Sixtine Bérard, E-tcetera, 02/05/2023

It’s all hidden in their moving bodies,
the hidden language of their souls,
it’s partly the language that they don’t want to show to us,
to whom they are so exposed.

– Martha Graham –

BIO

Marc Vanrunxt – Marc Vanrunxt is choreograaf en danser. Hij onderzoekt de grenzen van dans als medium en choreografie als taal, door rekening te houden met de mogelijkheden van het lichaam. In zijn werk probeert hij begrippen als tijd, ruimte, energie en aanwezigheid te herdefiniëren. Het oeuvre van Vanrunxt werkt rond tegenstellingen als zichtbaar/onzichtbaar en tastbaar/ongrijpbaar. Zijn artistieke woordenschat vindt haar wortels in de punkbeweging en het abstracte expressionisme.

Igor Shyshko – Igor Shyshko studeerde vier jaar dans aan de Universiteit voor cultuur in Wit-Rusland en werd daarna aangenomen bij P.A.R.T.S., de school voor hedendaagse dans in Brussel. Na zijn studies begon hij bij Rosas te dansen. Na tien jaar bij het gezelschap, werd hij freelancer en werkte hij samen met choreografen als Arco Renz, Michèle Noiret en Marc Vanrunxt. Samen met KVS- gezicht Moya Michael creëerde hij het stuk Darling, waarin de Zuid- Afrikaanse Moya en Igor van Wit-Russische afkomst hun persoonlijke verhaal en de geschiedenis van hun voormalige omgeving naar het podium vertaalden. Later werkte Shyshko samen met Tale Dolven aan de nieuwe danscreatie PreCarryUs, dat als uitgangspunt (o.a.) de bewegingsmogelijkheden onderzoekt van mensen met het Guil- lain-Barré- syndroom – een aandoening die het moeilijk maakt voor het lichaam om in balans te blijven. Naast zijn artistiek werk is Shyshko steeds actief geweest binnen zijn yoga- praktijk en volgt en geeft hij hier eveneens workshops rond.

Robson Ledesma – Op 9-jarige leeftijd begon Robson zijn dansreis aan het Conservatorium van Theatro Municipal de São Paulo, waar hij balletlessen volgde en verschillende technieken van moderne, hedendaagse en Braziliaanse volksdansen trainde. Tijdens de laatste 4 jaar op het instituut was hij lid van het junior gezelschap van de school – Corpo de Baile Jovem Municipal – waar hij danste in het werk van 9 Braziliaanse choreografen. In 2016 verhuisde Robson naar Brussel, België, om zijn artistieke ontwikkeling voort te zetten en werd hij aangenomen als student bij P.A.R.T.S. (Performing Arts Research and Training Studios). Daar studeerde hij en nam hij deel aan creaties met vele grote en inspirerende professionals, zoals Salva Sanchis, Martin Nachbar, Samuel Wentz, David Hernandez, Diane Madden, Fabrice Mazliah, Kuno Bakker, Cristian Duarte. Gedurende de 3 jaar van het programma werd hij begeleid door Lise Vachon, Sandy Williams en Manon Santkin. In zijn laatste jaar bij P.A.R.T.S. begon Robson professioneel te werken in Europa met choreografen als Michiel Vandevelde, Michèle Anne De Mey, Marc Vanrunxt, Bruno Freire, Alan Lucien Øyen en anderen.

Nathan Ooms – Nathan Ooms (1996) behaalde in 2019 zijn masterdiploma Drama aan de School of Arts|KASK Gent. Tijdens deze studies deed hij een Erasmus-uitwisseling op de Academie voor Theater en Dans in Amsterdam. Nadien volgde hij STUDIOS, het Masterprogramma in choreografie van P.A.R.T.S. in Brussel, waar hij in 2021 afstudeerde met The Honey House. Samen met Anna Franziska Jäger maakte hij de voorstellingen Bartlebabe (2021), Some Things Last A Long Time (zijn KASK-masterproef, 2019) en As a matter of fiction (2018). Nathan liep stage bij Ula Sickle waar hij meewerkte aan de voorstelling Relay (2018) en was te zien in de voorstelling Drawings van Marc Vanrunxt (2019). In 2021 speelde hij in de dansfilm Adagio van Marc Vanrunxt & Stef Van Looveren, en in de voorstelling FERAL van Lydia McGlinchey. Hij maakt deel uit van het performanceplatform Ne mosquito pas.

Els Mondelaers – De Belgische mezzo Els Mondelaers behaalde met grote onderscheiding een master in Klassieke Zang aan het Conservatorium van Gent, waar ze zich ook specialiseerde als soliste in Hedendaagse Muziek. Voorafgaand behaalde ze haar master Muziektheorie en Muziekpedagogie aan het Lemmensinstituut in Leuven. Gaandeweg breidde ze haar carrière als gespecialiseerd vertolkster van klassieke hedendaagse muziek uit tot die van allround performer. Nieuwe uitdagingen zoals muziek en/of fysieke improvisatie, muziekcreatie, acteren en bewegen dienden zich aan. De wereld van muziektheater, hedendaagse dans en performance naast de hedendaagse concertpodia werd haar tweede habitat. Ze wordt gewaardeerd om haar persoonlijke betrokkenheid bij projecten en haar enthousiasme om op artistieke wijze te worden uitgedaagd. Ze trad op als solist bij talrijke muziektheatergezelschappen, ensembles en orkesten. Met geluidskunstenaar Dyane Donck vormt ze NYX. Zij combineren hun verschillende vaardigheden in een performanceconcept waarin moderne klassieke compositie en art-pop en elektronische muziek elkaar ontmoeten. Als gastdocent is Els verbonden aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen (BE) en werd ze uitgenodigd door The Academy of Music and Performing Arts Pontys Tilburg (NL).

Stef Alleweireldt – Sinds 2002 werken lichtontwerper/technicus Stef Alleweireldt en Marc Vanrunxt samen. Stef tekende voor alle lichtontwerpen van Marcs choreografieën sindsdien. Hoewel de samenwerking tussen Marc en Stef steeds evolueert, is ze gebaseerd op hetzelfde principe: Marc levert een paar basiswoorden en -gedachten over een bepaalde kleur, een bepaalde richting, een bepaald soort licht en Stef gaat hiermee aan de slag. Het werk van Stef is gaandeweg meer en meer autonoom te beschouwen, als een voorstel met een eigen esthetiek, met meer invloed op het eindresultaat, wat zichtbaar is op het toneel. Felle contrasten, reflecties, duisternis en overbelichting accentueren Vanrunxts schriftuur. In de jaren 90 werkte Alleweireldt lange tijd als chef techniek in Vooruit, Gent en als technisch directeur voor Needcompany, Brussel. Meer recent heeft Stef gewerkt met en voor Guy Cassiers, Toneelhuis en voor Lisbeth Gruwez (Piano Works Debussy, 2020).