Two monks were arguing about the temple flag waving in the wind. One said, “The flag moves.” The other said, “The wind moves.” They argued back and forth but could not agree. The Sixth Ancestor said, “Gentlemen! It is not the wind that moves; it is not the flag that moves; it is your mind that moves.” The two monks were struck with awe.
– The Mumonkan Case 29, by Zen master Hui-Neng
Na het kwartet now h e r e (2011) creëert Salva Sanchis een solo voor zichzelf. Hij wordt daarbij live begeleid door pianist Yutaka Oya, die korte composities speelt van György Ligeti, John Cage, Luciano Berio, Jo Kondo en Keiko Harada.
Angle gaat over de perceptie van dans en verschuift de focus van de dans zelf naar de blik van de toeschouwer en de manier waarop hij of zij de dans bekijkt. Zoals we allemaal weten, bestaat dans, net zoals muziek, niet op zichzelf. Elke vorm van podiumkunst heeft een publiek nodig om zijn doel waar te maken. De quote hierboven geeft aan dat wat we zien kan variëren, afhankelijk van de manier waarop we ernaar kijken. Met zijn nieuwe creatie brengt Salva Sanchis een brug tot stand tussen de toeschouwer en de dans.
Angle injecteert de open ervaring van de dans niet alleen met muziek, maar ook met tekstfragmenten. Gedachten, quotes, en reflecties van artiesten verbreden het betekenisveld van de dans. Eerder dan een verklaring te geven, worden er mogelijke richtingen uitgezet. Eerder dan een bepaalde perceptie op te dringen, worden we er als toeschouwer van bewust gemaakt dat we de manier waarop we waarnemen in de eerste plaats zelf bepalen.
Salva Sanchis toont en bevraagt de relatie tussen dans, muziek en tekst enerzijds en de perceptie daarvan door het publiek anderzijds. Hij kiest voor een model waarin alle elementen onderling verbonden zijn, maar toch hun autonomie en gelijkwaardigheid bewaren. Angle streeft naar een gelaagde structuur die ons als kijker uitdaagt verbanden te leggen tussen de verschillende componenten en onze perceptie rijker maakt.
Het uiteindelijke objectief voor de dans en voor de kijker is om elkaar te ontmoeten vanuit een gelijkwaardig perspectief, vrij en verantwoordelijk. En net zoals geluid door de ruimte reist en pas in onze geest muziek wordt, zal ook de dans onze geest ten dans vragen.
Credits
Choreografie en dans: Salva Sanchis
Piano: Yutaka Oya
Muziek: György Ligeti, John Cage, Luciano Berio, Jo Kondo en Keiko Harada
Tekst: John Cage, Merce Cunningham en Albert Einstein
Grafisch ontwerp: Compagnie Paul Verrept
Fotografie: Stanislav Dobak
Productie: Kunst/Werk
Coproductie: Kaaitheater
Vertalers: Joris Wouters (En-Nl), Isabelle Grynberg (En-Fr), Stéphanie Barboteau (En-Fr)
Feedback en assistentie: Manon Santkin, Georgia Vardarou
Met de steun van: Concertgebouw Brugge, de Vlaamse Gemeenschap