Lieve Dierckx (1955) is vertaler, theaterwetenschapper en schrijft over dans
boekenwurm op zoek naar ademruimte,
op plekken waar het blikveld weids en de zuurstof rijk is, als voor een oceaan
met op de achtergrond de geur van pijnbomen onder grote wolkenluchten,
waar niets ooit stilstaat
toeschouwer van nature, de blik zo open mogelijk
uit het kijken ontstaan verhalen die voor even of altijd waarheid zijn
ik kruip graag onder de huid van een voorstelling en stel me de vraag:
wat speelt zich binnen af, wat buiten,
toen of later, of door elkaar heen,
de bewegende lichamen en kunstige objecten naast en op de scène:
wat vertelt hun de ruimte, hoe kneden ze elkaar,
een teen gedoopt in de geschiedenis, een vinger reikend naar meer
transparante klanken, licht dat schijnt
op de donkerte van binnen- en achterkanten, de verhalen,
waar begint de voorstelling, hoe ver reikt ze
in de tijd, in de ruimte,
in wie kijkt
en, wie beslecht de grenzen tussen kunst en ambacht, bron en cultuur,
weten en denken, ego en verbinding, meester en leerling
Japan is de fascinatie
