‘Lost is just another word for waiting to be found’ – Noah Charney

 

De artistieke wegen van dansers en choreografen Marc Vanrunxt en Jan Martens kruisten elkaar geregeld in het verleden en komen nu samen in de vorm van een solo voor Jan. Marc was er reeds bij in de vroege jaren 80, bij het begin van de vernieuwende dansgolf in Vlaanderen. Jan zorgt, ondertussen een paar generaties verder, voor de opvolging en verderzetting hiervan.

Voor lostmovements delven ze in hun eigen vocabularium, en laten ze zich inspireren door grootheden uit heden en verleden: choreografen, componisten en andere rolmodellen. Daaruit ontstaat een nieuw werk, waarbij de focus ligt op de motivering van beweging. lostmovements is een overgave aan de muziek, aan het materiaal, en aan elkaar. Een ongegeneerd opgaan in het universum van de ander.

In zowel Marc als Jans werk ligt de focus eerder op de dansende mens dan op de danser. Het is pas wanneer men zich al dansend mag heruitvinden, dat virtuositeit kan opborrelen. Een genereuze voorstelling die uitersten opzoekt, laverend tussen exuberantie en extreme verstilling, tussen Pet Shop Boys en Penderecki.

De ruimte wordt vormgegeven door beeldend kunstenares Katleen Vinck. Mezzo-sopraan Els Mondelaers beent enkele bestaande muziekstukken uit. Het team wordt daarnaast ook versterkt door lichtontwerper Stef Alleweireldt en Marie-Anne Schotte voor artistiek advies tijdens het reatieproces.

Kunst/Werk en GRIP brachten een mooie publicatie uit met teksten van Lieve Dierckx en Rudi Meulemans over het creatieproces van lostmovements. Dit boekje is eenvoudig op te vragen via: ine.vanderelst@kunst-werk.be.

uit de Pers:

  • bron: Philippe Noisette, Les Inrockuptibles, 22/03/2019

“Solitude, désir, figures tutélaires… Dans un touchant solo coécrit avec son compatriote Marc Vanrunxt, le chorégraphe belge se met à nu.”

⎯ Eenzaamheid, begeerte, beschermende bewegingen… In een ontroerende solo geschreven samen met landgenoot Marc Vanrunxt, geeft de Belgische choreograaf Jan Martens zich bloot.

“Il a l’allure du soliste sur le fil du rasoir, presque funambule. Il a voulu tisser un ouvrage de sensations, d’influences. Le point de croix est parfois lâche, souvent serré. Le travail des bras, tendus, striant l’espace, est superbe de présence.”

⎯ Jan lijkt op een solist, balancerend op de rand van een scheermes, haast een koorddanser. Hij wil een werk van sensaties en invloeden aan elkaar haken. De kruissteek is soms wat los, vaak strak. Het armenwerk, uitgestrekt, de ruimte bestrijkend, is prachtig aanwezig.

“lostmovements est en apparence un solo linéaire, mais se révèle plus que cela après coup. Martens y a mis beaucoup de lui. (…) Cette façon de mettre en mouvement ce qu’il était et ce qu’il est devenu touche en plein cœur.”

⎯ lostmovements lijkt aanvankelijk een lineaire solo te zijn, maar is zoveel meer dan dat. Martens legt er veel van zichzelf in. (…) Deze manier om wat hij wás en wat hij ís in beweging vast te leggen, raakt ons recht in het hart.

  • bron: Mireille Descombes, Le Matin, 10/03/2019

“Comment s’ouvrir à l’autre sans perdre son identité? Comment épouser un imaginaire différent pour découvrir de nouvelles facettes de soi-même? C’est à ces défis que répond «lostmovements», le nouveau spectacle que Jan Martens signe avec Marc Vanrunxt.”

⎯ Hoe zich voor een ander openstellen zonder de eigen identiteit te verliezen? Hoe een denkbeeldig ‘anders zijn’ omarmen om nieuwe aspecten bij jezelf te ontdekken? Deze uitdagingen worden beantwoord door “lostmovements“, de nieuwe creatie van de hand van Jan Martens en Marc Vanrunxt.

“Comme une toile du Caravage: Confrontation de deux mondes et de deux sensibilités, «lostmovements» est un spectacle modelé par la lumière comme une toile du Caravage.”

⎯ Net als een Caravaggio-schilderij is ‘lostmovements’, de confrontatie van twee verschillende werelden en gevoeligheden, een creatie gevormd door het licht.

“Sans jamais tomber dans l’illustration, Jan Martens y apprivoise la musique – qui mêle l’œuvre de Penderecki à d’autres compositions – de manière ludique et très libre. Tan- tôt il l’épouse, y puisant une fureur et une énergie ébouriffante. Tantôt, il s’en distancie ou littéralement s’en libère.”

⎯ Zonder ooit in het illustrerende te vervallen, temt Jan Martens de muziek – die het werk van Penderecki combineert met andere composities – op een speelse en vrije manier. Soms wordt hij één met de muziek, en onttrekt hij er woede en verwoestende energie aan. Soms distantieert hij zich of bevrijdt hij er zich wezenlijk van. 

  • bron: Fransien van der Putt, Theaterkrant, 14/02/2019

“Martens en Vanrunxt voeren de dans en meer algemeen de kunst op als een belangrijke plek, om via artistieke gevechten vrijheid en waardigheid te verwerven, zonder jezelf te hoeven te ontkennen.”

naar volledig persartikel

Credits

van: Marc Vanrunxt en Jan Martens

met: Jan Martens

ruimte: Katleen Vinck

lichtontwerp: Stef Alleweireldt

muziekbewerkingEls Mondelaers

techniek: Michel Spang

recording en mastering muziek Els Mondelaers: Strijbos & Van Rijswijk

kostuums: een selectie uit de collecties van Rick Owens

artistiek advies: Marie-Anne Schotte

productie: Kunst/Werk en GRIP

coproductie: deSingel internationale kunstcampus Antwerpen

residentie: STUK Leuven, O Espaço do Tempo Montemor-o-Novo

internationale spreiding: Line Rousseau (A Propic) and Marion Gauvent 

met dank aan Lynda Gaudreau & Truus Bronkhorst

met de steun van Vlaamse Gemeenschap