The Phantom Layer

The Phantom Layer is een voorstelling over beperkte mogelijkheden en onbeperkte uitkomsten. Het gaat over het verhaal dat we schrijven om betekenis te geven aan dat wat nog niet gebeurd is. Het gaat over oneindige herhaling en over vrijheid. Het gaat over de dans die we allemaal dansen, en die ons uniek maakt.

Tweeëneenhalf jaar na de groepsvoorstelling now h e r e creëert Salva Sanchis The Phantom Layer. De twee voorstellingen vormen de ruggengraat van het oeuvre waaraan Salva Sanchis verder bouwt. Na de zoektocht naar een eenvoudige vertaling van complex bewegingsmateriaal in now h e r e, kiest Sanchis in The Phantom Layer voor een gelaagde, veelzijdige structuur op scène. Waar now h e r e een focus op vorm in zich droeg, is The Phantom Layer gefocust op fictie in dans.

De titel, The Phantom Layer, is een term uit het grafisch design en verwijst naar het zichtbaar blijven van sporen van vorige beelden bij het op elkaar stapelen van beelden. Sanchis wil het met dit nieuwe project hebben over sporen die achterblijven en lagen die achter of onder de dans hun invloed hebben: de danser die de beweging uitvoert met zijn of haar achtergrond staat centraal, niet de beweging zelf.

The Phantom Layer creëert een dans uit verhaallijnen die ons zelfbewustzijn definiëren en die menselijke interactie mogelijk maken. Door het combineren van een dansvocabularium, ontwikkeld door de dansers, met fictie uitbestaande literatuur, slaat The Phantom Layer een brug tussen het abstracte en het concrete. De voorstelling presenteert een onderzoek naar het menselijk handelen en onze tegenstrijdige nood aan zowel structuur als vrijheid. Sanchis gebruikt de tekst niet enkel als een middel om fictie binnen te halen in zijn werk, maar ook om via de taal muzikaliteit te genereren. Daarnaast is er de belangrijke rol van videast Pablo Castilla, die vanaf de eerste dag van de repetities aanwezig was om te filmen en op die manier, reeds tijdens het creatieproces, een fictieve context binnenbracht.