Atmosphere

Ondanks de gedeelde veerkracht is Istanbul in vrijwel alles een ontkenning van de manier waarop Vanrunxt normaal werkt. De stad is niet zomaar een ‘andere’ context waarin de choreograaf zich eventjes onderdompelt, maar een plek die de basisprincipes van zijn denken, gecentreerd rond tijd en ruimte, op de proef stelt. De samenwerking met vier jonge Turkse dansers geeft Vanrunxt de kans om een aantal thema’s en variaties die de basis vormen van zijn oeuvre te (her)ontdekken met een andere generatie dansers die een andere opleiding genoten, een andere achtergrond hebben en andere culturele bagage meedragen. Samen willen ze herinnerd worden aan de politieke betekenis van dans en lichaam, in zijn oeuvre en in een andere socio-politieke context.

De titel Atmosphere verraadt een paar van Vanrunxt’s passies voor tijd (duur) en ruimte (dichtbij & ver weg). Het woord atmosfeer verwijst naar een toestand, zowel een gemoedstoestand (dichtbij-introspectie) als naar een toestand in het heelal (ver weg-observatie).

Vanrunxt maakte de voorbije jaren bijzondere solo’s voor bijzondere dansers zoals in Real, So Real (2015) voor Marie De Corte, in Discografie (2013) voor Rob Fordeyn en in L’Art Touche au Ciel et à la Terre (Xavier Mellery 1901) (2014) voor Igor Shyshko. Deze solo’s werden steeds geënt op de persoonlijkheid van de performers. Vanrunxt extraheert iets schitterends uit deze mensen om dit vervolgens uit te vergroten. Deze made-to-measure-aanpak was in Istanbul niet anders.