Quote#1: Behind him there were no more words, no silence, no backward and no forward. The space surrounding him was the opposite of space, infinitethought in which those who entered, their heads veiled, existed only for nothing.
Quote#2: She hurled herself against the extra-ordinary sonority of nothingness which is made of the reverse of sound, and before her spread wondrous falls, dreamless sleep, the fading away which buries the dead in a life of dream, the death by which every man, even the weakest spirit, becomes spirit itself.
Bron: Thomas, the Obscure (1941), Maurice Blanchot
Sabina Holzer en Marc Vanrunxt hebben elkaar leren kennen via fotograaf David Bergé. In 2009 stelde David voor om een foto van hem te gebruiken als ‘beeld’ voor de voorstelling Extraction, de solo voor Eva Kamala Rodenburg van Marc Vanrunxt. Op die foto staat de Weense danseres en choreografe Sabina Holzer voor een zwart monochroom schilderij van Richard Serra. Vanrunxt verzocht vervolgens om Sabina’s gezicht ‘zwart’ te maken zodat de figuur helemaal zou opgaan in de zwarte Serra. Tot zover de onstaansgeschiedenis van een sterk beeld. Het zou nog even duren maar sinds kort hebben Sabina en Marc elkaar verschillende keren ontmoet, in Wenen en in Antwerpen. Naar aanleiding van deze ontmoetingen is er de wens ontstaan om samen te werken, niet noodzakelijk aan een ‘product’ maar aan een project genaamd Ghost Dances in de vorm van een dubbele residentie. De residentie in Monty zal namelijk gespiegeld worden door een residentie in TanzQuartier in Wenen. Beide residenties monden uit in een publiek moment.
Na Ghost Dances Antwerpen in Monty in maart 2013, zetten Sabina Holzer en Marc Vanrunxt hun conversatie en samenwerking verder in TanzQuartier Wien. Na vijf dagen brainstormen en uitwisseling presenteerden Sabina en Marc een 30 minuten durende Ghost Dances Vienna. Deze keer bestond de coctail uit een vreemde tekst van William Burroughs, een mooi gedicht vanMusa McKim, een gesprek tussen Morton Feldman en Philip Guston in de New York Studio School oktober 23 1968. De bewegingen waren gebaseerd op het ademhalingsprincipe van in en uit, op en neer gaan en uiteindelijk het aanraken van de ruimte en het public. Sabina en Marc openden de ramen van Studio 3 zodat het geluid van zingende vogels, de Weense wind en de zonneschijn binnenstroomden. Stiekem stond ook een geluidsopname van zingende vogels op om het echte en onechte te beklemtonen.40 mensen waren getuige van de performance, ze zaten in en rond de dansruimte, dicht bij de dansers.
Credits
Concept & Performance: Marc Vanrunxt & Sabina Holzer
Muziek: Eleh – Night of Pure Energy; Death is Eternal Bliss; Measuring the Unmeasurable
Licht: Wouter Dupon
Kostuums: uit het archief van Kunst/Werk
Productie: Kunst/Werk
In samenwerking met: Monty en TanzQuartier Wenen